Nie ma co płakać nad rozlaną kawą. Trzeba jej dorysować wąsy i obserwować jej pląsy. A kto głupi, sam sowie winien. Swoją drogą rozcapierzenie osobowości to ciekawy przypadek.
Do poobserwowania rzecz jasna..
sobota, 14 listopada 2009
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
w charakterze protestującego/ świadka/ komentatora/ przedstawiciela/ antytegocos tam/ fotografa/
OdpowiedzUsuńteż tak zawsze rysowałam konturki rozlanej kawy. co spotykało się z ogólną dezaprobatą : )
OdpowiedzUsuń